Nobyembre 27, 2011
Unang Linggo ng Adbiyento
Siklo B, Taon II
Is 63:16b-17, 19b; 64:2-7 . 1Cor 1,3-9
Marcos (Mc) 13,33-37
===
Pulis. Naglalakad sa mga kalsada. Minsan naka-full regalia, minsan naman may kasamang aso. Paligid-ligid at nagmamasid sa bawat taong dumaraan. Humuhuli sa bawat masasamang-loob na gagawa ng kaharasan sa pampublikong lugar. Ang tanging atas: MAGBANTAY.
Sundalo. Nakadestino sa iba't-ibang lugar sa bansa. Sa kabila ng kanilang mahirap na estado sa kampo patuloy pa rin sila sa pagtatanggol ng minamahal nating bayan laban sa puwersa ng kalaban. Handang ialay ang buhay para sa kapakanan ng mga sibilyan. Ang tanging atas: MAGBANTAY.
Kristiyano. Isinilang sa pananampalatayang totoo. Palaging nananalangin at nagpapasalamat sa Panginoong lumikha sa kanya. Kumikilos ayon sa atas ng kanyang Panginoon: magmahalan kayo tulad ng pagmamahal ko sa inyo. Ang tanging atas: MAGBANTAY.
Kristiyano. Isinilang sa pananampalatayang totoo. Palaging nananalangin at nagpapasalamat sa Panginoong lumikha sa kanya. Kumikilos ayon sa atas ng kanyang Panginoon: magmahalan kayo tulad ng pagmamahal ko sa inyo. Ang tanging atas: MAGBANTAY.
Sinisimulan natin ngayon ang isang bagong yugto sa buhay ng Simbahan, ang pagpasok ng Bagong Taong Liturhikal. Muli nating gugunitain ang pagdating ng isang sanggol na may isang dakilang atas: ang iligtas ang buong sangkatauhan mula sa walang-hanggang parusa. Sa kanyang pagdating, tayo ay naghahanda hindi lamang ng ating mga tahanan, kundi rin ng ating mga sarili. Ito ang panahon ng Adbiyento. Ito ang panahon ng pagdating.
Sa unang linggo ng Bagong Taong Liturhikal, umaalingawngaw ang tinig ni Hesus, Sinasabi ko ito sa inyo, sinasabi ko rin naman sa lahat; MAGBANTAY KAYO!
Halata naman sa tono at tipo ng pagdiriwang natin sa loob ng apat na linggong ito ang panawagang maghanda. Para sa sekular na mundo, ang paghahanda para sa Pasko ay katumbas ng paglilinis ng bahay (lalo na kung ngayon mo lang naisipang maglinismula noong Bagyong Pedring), pagsabit ng mga ilaw (kahit na mataas ang singil sa kuryente), at bumili ng mga ireregalo sa inaanak (sayang ang Christmas Bonus!). Nakatuon tayo sa komersyo, pera at materyal na bagay. Nakakasawa mang isulat ang mga bagay na ito dahil taun-taon na lang nangyayari, ay talagang nalimutan na ng modernong panahon ang tunay na dahilan ng paghahanda, ang tunay na sinimulan ng ating puspusang paglilinis sa ating sarili.
Sinasabi ni Hesus, Magbantay kayo! Hindi ninyo alam kung kailan ang takdang panahon ng pagbalik ng panginoon ng sambahayan.
Ang pulis, sundalo at guwardiya. Sila ang tipikal na mga halimbawa ng mga taong handang magbantay para sa ikakatahimik at ikakapaya ng isang partikular ng lugar, at ng ating bayan sa kabuuan. Di-matatawaran ang kanilang mga pinagdaanang hirap upang magampanan ang kanilang tungkulin, na sa kabila ng mga pambabato ng lipunan laban sa kanila ay patuloy sila sa paglilingkod, dahil nalalaman nilang dumarating ang peligro sa oras na hindi natin nalalaman.
Subalit hindi natin natatalos na tayo man ay may isang tanging atas rin, ang magbantay at maging handa.
Kapag umalis tayo papuntang trabaho, hindi natin alam ang eksaktong oras ng ating pagbabalik sa tahanan natin. Minsan napapaaga, minsan inaabot ng dis-oras ng gabi. Nagbibilin tayo sa kasambahay at sa iba pang tao sa bahay ng kung ano'ng gagawin sa araw na iyon, at inaasahan nating sa pag-uwi natin ay nagawa ng maayos ni Neneng ang iniutos mo sa kanya.
Tulad ng nasa halimbawa, tinatawagan tayo ng ating pananampalataya na manatiling gising at preparado sa bawat sandali, dahil hindi natin nalalaman ang oras ng pagdating ng Panginoon. Sa pamamagitan ng ating mga gawain ng kabanalan sa araw-araw, ay ating natutupad ang bilin na ito ng Panginoon. Hindi natin masasabing hindi tayo damay sa panawagang ito ni Hesus; lahat tayo ay kasama, lahat tayo ay dapat kumilos. Walang taong dapat nakatunganga at walang ginagawa dahil sa pagbabalik ng Panginoon, lahat tayo ay may pananagutan.
Sa ating pasimula sa taong panibago, ginigising tayong muli ni Hesus sa ating atas na gawain: MAGBANTAY. Habang nagpapatuloy tayo sa ating araw-araw na gawain, binibigyan rin naman tayo ng isang kakaibang bilin, ang magbantay dahil hindi natin alam ang oras ng kanyang dakilang pagbabalik.
Tulad nga ng naibahagi noong nakaraang Dose, walang nakakaalam sa lupa o sa langit ukol sa oras ng pagpapahayag ng Diyos ng kanyang kapangyarihan, kundi ang Ama lamang. Binibigyan tayo ng kanya-kanyang talento, kayamanan at panahon upang gamitin sa wasto at sapat na paraan, dahil sa kanyang pagbabalik ay magsusulit tayong muli sa kanya at titignan kung ating nagamit sa tama ang pinagkaloob niya sa atin.
Oo, taun-taon nating ipinagdiriwang ang kanyang unang pagdating sa mundo, at pinaghahandaan natin ito ng buong gayak at lugod, subalit paano nga ba natin pinaghahandaan ang muling pagbabalik ng Panginoon sa ating espiritwal na aspeto? Mawalang-galang na, ngunit nagbabantay nga ba tayo sa pagbabalik ng Panginoon? Nagbabantay ka ba sa abot ng ating makakaya at sa pamamagitan ng isang banal na pamumuhay? O naghahanda ka lang ng mga materyal na bagay para sa pagdating ng sekular na Pasko?
Kaloob nga ng Diyos ang isang panibagong taong liturhikal, isang panibagong simula sa buhay ng Simbahan. Subalit tayo nga ang Simbahang ito, di ba? Huwag nating sayangin ulit ang pagkakataong ibinabahagi sa atin ng Diyos.
Maghanda, Magbantay. Parating na ang Panginoon!
Sa unang linggo ng Bagong Taong Liturhikal, umaalingawngaw ang tinig ni Hesus, Sinasabi ko ito sa inyo, sinasabi ko rin naman sa lahat; MAGBANTAY KAYO!
Halata naman sa tono at tipo ng pagdiriwang natin sa loob ng apat na linggong ito ang panawagang maghanda. Para sa sekular na mundo, ang paghahanda para sa Pasko ay katumbas ng paglilinis ng bahay (lalo na kung ngayon mo lang naisipang maglinismula noong Bagyong Pedring), pagsabit ng mga ilaw (kahit na mataas ang singil sa kuryente), at bumili ng mga ireregalo sa inaanak (sayang ang Christmas Bonus!). Nakatuon tayo sa komersyo, pera at materyal na bagay. Nakakasawa mang isulat ang mga bagay na ito dahil taun-taon na lang nangyayari, ay talagang nalimutan na ng modernong panahon ang tunay na dahilan ng paghahanda, ang tunay na sinimulan ng ating puspusang paglilinis sa ating sarili.
Sinasabi ni Hesus, Magbantay kayo! Hindi ninyo alam kung kailan ang takdang panahon ng pagbalik ng panginoon ng sambahayan.
Ang pulis, sundalo at guwardiya. Sila ang tipikal na mga halimbawa ng mga taong handang magbantay para sa ikakatahimik at ikakapaya ng isang partikular ng lugar, at ng ating bayan sa kabuuan. Di-matatawaran ang kanilang mga pinagdaanang hirap upang magampanan ang kanilang tungkulin, na sa kabila ng mga pambabato ng lipunan laban sa kanila ay patuloy sila sa paglilingkod, dahil nalalaman nilang dumarating ang peligro sa oras na hindi natin nalalaman.
Subalit hindi natin natatalos na tayo man ay may isang tanging atas rin, ang magbantay at maging handa.
Kapag umalis tayo papuntang trabaho, hindi natin alam ang eksaktong oras ng ating pagbabalik sa tahanan natin. Minsan napapaaga, minsan inaabot ng dis-oras ng gabi. Nagbibilin tayo sa kasambahay at sa iba pang tao sa bahay ng kung ano'ng gagawin sa araw na iyon, at inaasahan nating sa pag-uwi natin ay nagawa ng maayos ni Neneng ang iniutos mo sa kanya.
Tulad ng nasa halimbawa, tinatawagan tayo ng ating pananampalataya na manatiling gising at preparado sa bawat sandali, dahil hindi natin nalalaman ang oras ng pagdating ng Panginoon. Sa pamamagitan ng ating mga gawain ng kabanalan sa araw-araw, ay ating natutupad ang bilin na ito ng Panginoon. Hindi natin masasabing hindi tayo damay sa panawagang ito ni Hesus; lahat tayo ay kasama, lahat tayo ay dapat kumilos. Walang taong dapat nakatunganga at walang ginagawa dahil sa pagbabalik ng Panginoon, lahat tayo ay may pananagutan.
Sa ating pasimula sa taong panibago, ginigising tayong muli ni Hesus sa ating atas na gawain: MAGBANTAY. Habang nagpapatuloy tayo sa ating araw-araw na gawain, binibigyan rin naman tayo ng isang kakaibang bilin, ang magbantay dahil hindi natin alam ang oras ng kanyang dakilang pagbabalik.
Tulad nga ng naibahagi noong nakaraang Dose, walang nakakaalam sa lupa o sa langit ukol sa oras ng pagpapahayag ng Diyos ng kanyang kapangyarihan, kundi ang Ama lamang. Binibigyan tayo ng kanya-kanyang talento, kayamanan at panahon upang gamitin sa wasto at sapat na paraan, dahil sa kanyang pagbabalik ay magsusulit tayong muli sa kanya at titignan kung ating nagamit sa tama ang pinagkaloob niya sa atin.
Oo, taun-taon nating ipinagdiriwang ang kanyang unang pagdating sa mundo, at pinaghahandaan natin ito ng buong gayak at lugod, subalit paano nga ba natin pinaghahandaan ang muling pagbabalik ng Panginoon sa ating espiritwal na aspeto? Mawalang-galang na, ngunit nagbabantay nga ba tayo sa pagbabalik ng Panginoon? Nagbabantay ka ba sa abot ng ating makakaya at sa pamamagitan ng isang banal na pamumuhay? O naghahanda ka lang ng mga materyal na bagay para sa pagdating ng sekular na Pasko?
Kaloob nga ng Diyos ang isang panibagong taong liturhikal, isang panibagong simula sa buhay ng Simbahan. Subalit tayo nga ang Simbahang ito, di ba? Huwag nating sayangin ulit ang pagkakataong ibinabahagi sa atin ng Diyos.
Maghanda, Magbantay. Parating na ang Panginoon!
No comments:
Post a Comment