Marso 17, 2013
Ikalimang Linggo ng Cuaresma
Is 43, 16-21 . Fil 3, 8-14
Juan 8, 1-11
===
Tsismisan. Bahagi na ito ng buhay natin, ang pagkwentuhan
ang buhay ng may buhay kahit na wala siyang kinalaman sa mga buhay natin. Mula
sa tradisyunal na kwentuhan sa tapat ng tindahan, hanggang sa modernong
pambabara ng mga “Internet Trolls” kapag may isyung lumabas sa internet, iisa
at iisa lang ang ating ginagawa, ang pagkwentuhan ang pagkakamali ng buhay ng
iba.
Panay pang-ookray ang lumalabas sa bibig ng mga taong
promotor ng maling impormasyon tungkol sa isang tao. Ay, alam ninyo si
ganito, blah blah blah! Oo, grabe talaga siya! Kapag tayo naman ay
nalalagay sa alanganin dahil sa tsismis, ang madalas nating nasasabi ay ganito,
Bakit sila ganoon? Sino sila para hughahan ako ng ganun? Minsan pa nga
umaabot pa ito sa matindihang pasaring ng salita o ng kamao.
Ayaw na ayaw nating napapahiya, pero gustong-gusto nating
mamahiya. Gusto nating manlaglag ng buhay ng may buhay, at ito ay naturalesa na
sa bawat isa sa atin.
Samantalang nagtuturo si Hesus sa Templo, nilapitan siya ng
mga matatanda na dala-dala ang babaeng ito. Tinanong nila si Hesus kung
babatuhin na ba nila siya o hindi pa, bilang pagtupad sa utos ni Moises, kahit
na ang tunay na dahilan nito ay upang may maisumbong sila sa mga Saserdote
kapag nagkataon.
Batid ng Panginoon ang dilim ng kanilang nais, kung gaanong
kadali para sa kanila ang mambagsak ng isang tao, kung gaanong kasimple ang
manghusga sa katayuan nila bilang mga bihasa sa batas. Kaya nagsimulang sumulat
si Hesus sa buhangin samantalang nakatingin silang lahat. Sa kanilang
pangungulit ay sumagot si Hesus, Ang sinuman sa inyong walang kasalanan
ang siyang unang bumato sa kanya.
Nang maisip ito ng mga pinuno ay dahan-dahan silang umalis,
hanggang sa natira na lang ang babae na takot at nagtataka sa nangyari. Sa
halip na husgahan rin siya ni Hesus ay kanyang sinabi, Hindi rin kita
huhusgahan. Humayo ka at wag nang magkasala.
Kung titignan natin ang ginawa ng mga Escriba at Pariseo sa
babaeng nahuling nakikiapid sa ating Ebanghelyo ngayon, wala itong pinagkaiba
sa ating ginagawa sa ngayon. Kay bilis nating manita ng pagkakamali ng iba.
Kapag tayo naman ang nasaktan ay mabilis rin tayong mag-react. Umaakto tayo
na para bang di tayo nagkakamali o pagkalinis-linis nating tao.
Ang ginawa ni Hesus sa Ebanghelyo ay isang panawagan sa
atin na ang kanyang gawi ay iba sa ating gawi, at tayo ay dapat na sumunod sa
kanya. Mahirap ang di-manita, lalo na kapag tayo ang nasasaktan, subalit sa
halimbawa ng Panginoong Hesus, tayo ay pinapapaalalahanan na maaari rin tayong
maging mabuti sa ating kapwa na di siya nasasaktan.
Kung di siya nanghusga, sino tayo upang manghusga?
Ang Diyos ay pag-ibig; bilang mga Kristiyano tayo ay inaanyayahang ibigin rin
ang ating kapwa tulad ng pag-ibig niya. Ang pagmamahal ay hindi pagmamalaki, ni
pambabagsak ng ibang tao. Ang pagmamahal ay pagtanggap, at pagtulong sa ating
kapatid upang malayo sa maling gawi at mailapit sa Diyos.
Lahat tayo ay nagkasala tulad ng nakiapid. Lahat tayo ay
nanghuhusga tulad ng mga Pariseo at Escriba. Subalit sinisikap ba nating
tularan ang ginawa ng Panginoong Hesus na mas piniling ibigin ang taong
nagkasala sa halip na lalo siyang ibagsak?
Isang linggo na lang at Mahal na Araw na, isa muling pagkakataon
na makalapit sa Panginoon na nag-alay ng buhay para sa atin. Sa mga nalalabing
araw ng ating paghahanda, pagsumikapan nga nating maging tapat at mabuting
Kristiyano, hindi lamang sa salita kundi sa gawa. Magsikap tayong magmahal at
huwag manghusga. Tandaan natin, kung paano tayo nanghusga, ganun rin
tayo huhusgahan. Minahal tayo ng Diyos, kaya mahalin rin natin ang ating
kapwa, sa sukatan ng Krus.
Panginoon, matularan nawa namin ang inyong halimbawa ng
pagmamahal at pagtanggap sa bawat naming kapatid na nakasakit sa amin. Turuan
mo kami na huwag humatol, kundi umibig ng tulad ng aming pag-ibig sa sarili,
sapagkat sa aming pagmamahalan ay maipapakita namin ang aming pagmamahal sa
iyo. Amen.
No comments:
Post a Comment