DO YOU LOVE ME?

April 13, 2013

THIRD WEEK OF EASTER

John 21, 1-19

Meme courtesy of Magnilay Tayo

The apparition of Jesus in today's Gospel passage is the last to be told in John's account. It happened just while the apostles are fishing along the sea of Tiberias, trying to go back to their lives after Jesus' death and resurrection. For some of them, it is an encounter of joy for they saw Jesus again, but for Peter  it is an encounter full of memories and destiny.

DOMINUS EST!

John recognizes the one who commanded them to cast the net on the right side of the boat, catching a great number of fish. Full of joy, John said to Peter, It is the Lord! It is He who cured the sick, drove away demons, raised Lazarus to life, and fed thousands during his ministry. It is he who was condemned by the authorities, yet raised to life and now lives forever and ever.

Upon hearing this, Simon Peter jumped into the sea, and swam towards Jesus. Overjoyed, he waited on the Lord during that glorious morning which would change his life forever. He had the best conversation of his life, one which would shape his destiny as head of the Church which Jesus founded.

Do you love me?

Jesus asked Peter thrice if he loves Him. It may be a simple question repeated three times, which could be answered by anyone, but for Peter, it opened a part of his painful past. It reminded him of that morning when his Lord was beaten and questioned by the authorities, the morning when he denied Jesus thrice before the cock crowed. Hindi naman sa nakulitan, but it really made Peter a little sad. For him to be questioned by his Master, it's like saying to him, akala mo nakalimutan ko?

At that decisive moment, Peter answered, Yes, Lord! You know all things; You know that I love You.  Peter knew that what was done was done, yet there will still be a chance to seek forgiveness and be united again. With his answer, it's like saying, Opo, alam kong di ninyo nalilimutan, ngunit alam kong pinatawad na ninyo ako.

Jesus replied, Feed my lambs. Tend my sheep. Feed my sheep. With this reply, Jesus turned Peter, from the fisherman to the Shepherd of His flock. He gave him the leadership of the Church which he founded upon the rock. Even if it takes his life, Peter would proceed and lead the Universal Church through its initial days. The memory of the denial was vanished; it was replaced by the glorious task of leading the faithful towards believing in God and in Jesus.

Come, follow me!

We are all like Peter. We try to live our own lives, yet God calls us for something more. We draw closer to Jesus, especially when we have problems and we know that He is there by the shore, waiting for us. We all denied Jesus in our sins and failures, yet he asks us all the more, Do you love me? We are tasked to love and take care of each other, as Jesus does for all of us.

The Lord asks us, Do you love me? How do we respond? Do we keep on running away? Do we try to hide ourselves? Do we say YES without even thinking what it means?  Do we offer our lives for Him and for the people saved by his blood?

Jesus waits by the shore. He asks us, Do you love Me? What will be our answer?

MAY AWA ANG DIYOS!

Abril 07, 2013

Ikalawang Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay

Divine Mercy Sunday

Ac 2,42-47 . 1Pt 1,3-9

Jn 20,19-31

===

Malapit na sa isang taon buhat noong unang beses akong makaakyat ng Manaoag upang magradyo. Sa bawat pagkakataon na nakakaakyat ako roon upang dalawin ang Mahal na Birhen, lalo akong nagkakaroon ng sigla na magpatuloy sa aking ministeryo Kahit na ang katumbas nito ay matinding pagod dahil manggagaling ako sa trabaho bago umalis, walang hihigit sa pagdulog sa dambana ng Mahal na Ina na tumatawag.

Hinding-hindi ko malilimutan yung mga pangyayari bago ang una kong sabak sa U-Speak. Bago akong graduate noon, at alam ko na mahirap maghanap ng trabaho sa panahon ngayon, subalit wala pang dalawang linggo pagkatapos ng aking graduation ay may isang kumpanya na tumanggap sa akin upang maging English Instructor. Ang nakakapagtaka pa, nangyari ito dalawang araw bago ako umakyat sa Manaoag. Sabi ko noon, Ang Diyos talaga ang gumagawa ng paraan. May awa talaga siya sa mga nagtitiwala sa kanya. Nakikinig siya sa mga makasalanang tulad natin upang sa gayon ay lalo natin siyang mapapurihan at maibahagi natin ang kanyang salita sa iba.

Awa. Sa ating pagdiriwang ngayon ng Linggo ng Mabathalang Awa, ito ang namamayaning salita. Karamihan sa atin ay deboto ng Divine Mercy sa maraming mga dahilan. May mga gumaling matapos magdasal ng chaplet, o di kaya'y dumalaw sa National Shrine sa Marilao noong Mahal na Araw bilang panata. Kung pag-iisahin natin ang sari-saring mga dahilan, makikita natin ang pangungusap na, May awa ang Diyos.

Sa kanyang pagpapakita sa mga takot na alagad, ang kanyang bati ay Sumainyo ang kapayapaan! Halata pa rin sa kanila na hindi nila alam kung ano ang gagawin ni paniniwalaan; kahit si Tomas na nagpupumilit na bumalik sa dating pamumuhay ay di-naniwala nang ibalita sa kanyang Muling Nabuhay si Hesus. Ngunit ang muling pagharap ni Hesus sa kanila ay nagbalik ng pananampalataya at sigasig sa kanilang puso na nanlamig. Ang awa niya ang siyang nagpatatag sa kanila upang ipakilala si Hesus hanggang sa dulo ng daigdig.

May Awa ang Diyos.

Totoo, may awa ang Diyos, kasi kung wala siyang awa, malamang di na dumating sa daigdig si Hesus upang iligtas tayo. Sa kamatayan niya sa Krus mababanaagan natin ang dakilang pagmamahal at habag ng Diyos para sa ating mga makasalanan. Sa kanyang muling pagkabuhay makikita natin ang luwalhati ng Panginoon, naghahatid ng pag-asa at lakas ng loob sa lahat ng lumalapit sa kanya. Ang awa niya ay nagpapakilala sa atin ng Isang Diyos na hindi nagpaparusa, kundi nagn

anais na ilapit tayo sa kanya. Ang Awa ng Diyos ay naghahatid ng kapayapaan sa lahat ng mga lumalapit sa kanya kahit na di nila siya nakita.

Sa bawat sandali na titignan natin ang kanyang larawan, makikita natin ang dalawang sinag – isang pula at isang bughaw – mula sa kanyang puso. Ang puso niya na sinugatan ng sibat ang pinagmumulan ng lahat ng mga pagpapala na kailangan natin sa araw-araw, kung gagawin lamang natin ang naaayon sa kanyang kalooban. Ang puso niya na bukal ng biyaya ang siyang nagbibigay sa atin ng kalinga sa oras na namimighati o marami tayong problema.

May Awa ang Diyos.

Kahit na marami tayong mga ligalig sa buhay, may Diyos pa rin na nakikinig sa atin. Kahit na sinasabi nating walang nakakaunawa sa atin, may Panginoon na hindi nagdadalawang-isip na ilaan ang kanyang puso upang tayo ay magkaroon ng lakas upang magpatuloy. Kung magsusumikap lamang tayong ilapit ang ating mga makasalanang puso sa kanyang dagat ng awa, siguro ay walang-hanggang kapayapaan at buhay na ang ating mararanasan. Hindi na tayo magsusumikap magkasala, lalo pa tayong mag-aakay ng ating kapwa patungo sa kanya.

Ang Awa ng Diyos ay para sa ating lahat. Nag-aalinlangan pa rin ba tayong lumapit sa kanya? May takot pa rin ba sa ating puso kaya di natin mailapit ang ating sarili sa Diyos? Nagdududa nga ba tayo na nakikinig siya sa atin, na siya lamang ang makakapagligtas sa atin?

May awa ang Diyos. Nawa sa ating pagdiriwang ng Divine Mercy Sunday, maalala nating nakikinig ang Diyos sa ating hinaing, na hindi niya tayo pinababayaan kahit kailan. Huwag tayong matakot na lumapit sa kanya. Manalig tayo.

O banal na Dugo at Tubig na dumaloy mula sa Puso ni Hesus bilang bukal ng awa para sa aming lahat, ako ay nananalig sa iyo! Amen!

HESUS, KAMI'Y NANANALIG SA IYO!!!